Και κάπως έτσι φτάνουμε ένα σκαλί πριν το τέλος. Δυστυχώς θα ήθελα πολύ να είναι και το τελευταίο για αυτό το άλμπουμ-ροκ όπερα. Δεν είναι κάτι συνηθισμένο, αλλά ούτε και εύκολο να επαναληφθεί. Μία ιστορία που θα μπορούσε να είναι (όπως ¨εχει γράψει και ένας άλλος φίλος μου blogger) το σενάριο ενός θεατρικού έργου, ενός μιούσικαλ και γιατί όχι μιάς ταινίας (για τους λάτρεις των V-max). Δεν είναι μόνο η μουσική, που οι επικριτές θα μπορούσαν να πουν ότι αντιγράφει σε πολλά σημεία τους προκατόχους του, ο Arjen Anthony Lucassen , εγώ α.α. απαντάω ότι είναι "τιμητής" της μουσικής που αγαπάμε! Το όλο πακέτο λοιπόν είναι η μουσική και το δέσιμο με την ιστορία, το πώς πρέπει να τα παρακολουθείς και τα δυο μέσα στο μυαλό σου και εκεί να γίνει το μοντάζ της ταινίας και τα γυρίσματα των πλάνων. Επιπρόσθετα το αυτί επιφορτίζεται να διακρίνει την παρουσία των προσκεκλημένων, όλων των εκλεκτών και πολύ μεγάλων ονομάτων από το γνωστό σύμπαν της pogressive rock μουσικής. Απίθανο και χορταστικό. Μια μεγάλη επιστροφή για το project που ακούει στο όνομα Ayreon!!!
*για μένα μοιραζεται ανετα την πρωτη θέση*
*για μένα μοιραζεται ανετα την πρωτη θέση*
...... και το άλλο μισό για φέτος της πρώτης θέσης -->
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου